HALLOKIDOKI!
Blijf op de hoogte en volg Daniëlle
11 Maart 2014 | Curaçao, Curaçao
Hallo lieve mensen,
Ja I'm still alive. Niet opgegeten door de haaien en ook geen zeemeermin geworden. Helaas weer mislukt. Maar goed, het spijt me oprecht dat ik weinig, zeg maar gewoon niet schrijf. Ben afgelopen week maar overgegaan op een papieren ''dagboek'' ik noem het ''laughbook'', want ook daar schrijf ik niet elke dag in, maar alleen de leuke, lachwekkende, bijzondere dingen.
Nu jullie niet zoveel van mij horen, kunnen jullie mij allemaal uithoren op mijn 21e verjaardag. Foto's erbij, me in reallife (hopelijk met bruin kleurtje). Ja dat klinkt vééeel mooier. Ik schrijf gewoon niet zoveel omdat ik
1) geen tijd heb, ma t/m vrij van 8;00-17;00 stage daarna ben ik totaal kaput. Vanaf deze week ga ik 's avonds nog bootcampen (jawel thuisfront mannen ook hier). Arma succes als jullie komen, ik zal ze zoveel mogelijk onderwater duwen.
In het weekend probeer ik een kite in de lucht te houden, zonder mezelf ook daar te krijgen.
2) het internet nog steeds niet hopi great is. Gewoon kut eigenlijk.
3) Het leven hier voor mij nu zo normaal is, dat het soms een beetje gel voelt mijn dag te beschrijven. Ik vraag ook niet om jullie beschrijving? Het is in Nederland, naar ik verneem, ook bloody hot.
maar goed, toch maar een klein stukje schrijven...
Het einde is in zicht, iedereen die dit deze dagen tegen me zegt krijgt een niet erg gezellige blik. Ik wil namelijk helemaal niet naar huis. EN we hebben nog 1/3 zeg ik dan... nog steeds... terwijl dat helemaal niet klopt. Maar het klinkt zo heerlijk optimistisch. Tuurlijk mis ik thuis wel, Nederland niet, mijn fiets wel, het weer ook niet, mijn bank en oke warme douche(dat is 2,5 maand geleden) ook wel. Maar ik heb hier een hangmat en dolfijnen in mijn tuin. Maar aan al het moois komt een eind en op het hoogtepunt moet je stoppen *behalve op de Julianabrug: NOOIT STOPPEN DOORRIJDEN.
de laatste weken heb ik geweldige families meegemaakt, kinderen die mij elke dag lieten lachen. Maar vooral nadenken hoe ontzettend goed ik het heb en hoe gezegend(vreselijk woord, maar echt) ik ben met de mensen om mij heen. Als ik terugkom zullen jullie het begrijpen aan de hand van mijn foto's die ik om privacy redenen niet op internet plaats. (trouwens als ik nog foto's ga plaatsen, komen ze op Facebook. Sorry pap even mama lief aankijken). Op dit moment begeleid ik twee geweldige kinderen, met één van die kinderen lees ik elke dag een paar 'plop' verhaaltjes. Vandaag heb ik er 11 gelezen. KLus heeft wel:34 keer Hallokidoki gezegd en ik zal nog eens iets zeggen he..... ja dat was dus kwebbel. Veel herkenningspunten. Dit is ook meer een heerlijk samenhangens reisverslag. NOT. Maar ach, 't gaat allemaal over me, myself and I dus er is een vast punt in het verhaal.
Vandaag om 9:00(voordat stage begon, in het sea aquarium) heb ik voor het eerst sinds dat ik mijn kruisband scheurde gedoken. Oke maar 30 min en tot 4 meter. Maar alles werkte en ik had nergens last van. Wat een heerlijk gevoel. En dat werd alleen maar beter toen we de haaien, schildpadden, roggen en vissen mochten voeren. Geweldige ervaring. Klein geluksmomentje.
Naast de vele mooie ervaringen op stage, doen we in het weekend zoveel mogelijk in,op,rond het eiland. Van struisvogels eten geven tot een berg beklimmen om 6:00 's ochtends. Daarnaast ben ik gestart met kitesurfen. Les 2 zit erop. Kite in de lucht, Daan door het water. Wat overigens de bedoeling was, waar ik over die blauwe buik niet helemaal zeker ben. Maar wauw wat een ervaring. Wakeboarden en een tripje naar Bonaire staan nog op de planning. En ook mijn lieve papa komt nog kijken of ik mij nog fatsoenlijk kleed en niet in een legging rondloop. Genoeg om naar uit te kijken dus. En dat ga ik ook zeker doen.
Zoals een wijze man zei: ''Na je studie ligt er nog een wereld voor je open!'' En dat is denk het belangrijkste van deze drie maanden: je droom vervullen en meteen iets nieuws bedenken. Met mijn droom met dolfijnen te werken ben ik goed op weg, de nieuwe dromen... daar zullen jullie zeker later meer over lezen!
Ik ben een gelukkig mens!
''When the corners of your mouth turn up, you know it's working.''
Liefs,
Daan
Ja I'm still alive. Niet opgegeten door de haaien en ook geen zeemeermin geworden. Helaas weer mislukt. Maar goed, het spijt me oprecht dat ik weinig, zeg maar gewoon niet schrijf. Ben afgelopen week maar overgegaan op een papieren ''dagboek'' ik noem het ''laughbook'', want ook daar schrijf ik niet elke dag in, maar alleen de leuke, lachwekkende, bijzondere dingen.
Nu jullie niet zoveel van mij horen, kunnen jullie mij allemaal uithoren op mijn 21e verjaardag. Foto's erbij, me in reallife (hopelijk met bruin kleurtje). Ja dat klinkt vééeel mooier. Ik schrijf gewoon niet zoveel omdat ik
1) geen tijd heb, ma t/m vrij van 8;00-17;00 stage daarna ben ik totaal kaput. Vanaf deze week ga ik 's avonds nog bootcampen (jawel thuisfront mannen ook hier). Arma succes als jullie komen, ik zal ze zoveel mogelijk onderwater duwen.
In het weekend probeer ik een kite in de lucht te houden, zonder mezelf ook daar te krijgen.
2) het internet nog steeds niet hopi great is. Gewoon kut eigenlijk.
3) Het leven hier voor mij nu zo normaal is, dat het soms een beetje gel voelt mijn dag te beschrijven. Ik vraag ook niet om jullie beschrijving? Het is in Nederland, naar ik verneem, ook bloody hot.
maar goed, toch maar een klein stukje schrijven...
Het einde is in zicht, iedereen die dit deze dagen tegen me zegt krijgt een niet erg gezellige blik. Ik wil namelijk helemaal niet naar huis. EN we hebben nog 1/3 zeg ik dan... nog steeds... terwijl dat helemaal niet klopt. Maar het klinkt zo heerlijk optimistisch. Tuurlijk mis ik thuis wel, Nederland niet, mijn fiets wel, het weer ook niet, mijn bank en oke warme douche(dat is 2,5 maand geleden) ook wel. Maar ik heb hier een hangmat en dolfijnen in mijn tuin. Maar aan al het moois komt een eind en op het hoogtepunt moet je stoppen *behalve op de Julianabrug: NOOIT STOPPEN DOORRIJDEN.
de laatste weken heb ik geweldige families meegemaakt, kinderen die mij elke dag lieten lachen. Maar vooral nadenken hoe ontzettend goed ik het heb en hoe gezegend(vreselijk woord, maar echt) ik ben met de mensen om mij heen. Als ik terugkom zullen jullie het begrijpen aan de hand van mijn foto's die ik om privacy redenen niet op internet plaats. (trouwens als ik nog foto's ga plaatsen, komen ze op Facebook. Sorry pap even mama lief aankijken). Op dit moment begeleid ik twee geweldige kinderen, met één van die kinderen lees ik elke dag een paar 'plop' verhaaltjes. Vandaag heb ik er 11 gelezen. KLus heeft wel:34 keer Hallokidoki gezegd en ik zal nog eens iets zeggen he..... ja dat was dus kwebbel. Veel herkenningspunten. Dit is ook meer een heerlijk samenhangens reisverslag. NOT. Maar ach, 't gaat allemaal over me, myself and I dus er is een vast punt in het verhaal.
Vandaag om 9:00(voordat stage begon, in het sea aquarium) heb ik voor het eerst sinds dat ik mijn kruisband scheurde gedoken. Oke maar 30 min en tot 4 meter. Maar alles werkte en ik had nergens last van. Wat een heerlijk gevoel. En dat werd alleen maar beter toen we de haaien, schildpadden, roggen en vissen mochten voeren. Geweldige ervaring. Klein geluksmomentje.
Naast de vele mooie ervaringen op stage, doen we in het weekend zoveel mogelijk in,op,rond het eiland. Van struisvogels eten geven tot een berg beklimmen om 6:00 's ochtends. Daarnaast ben ik gestart met kitesurfen. Les 2 zit erop. Kite in de lucht, Daan door het water. Wat overigens de bedoeling was, waar ik over die blauwe buik niet helemaal zeker ben. Maar wauw wat een ervaring. Wakeboarden en een tripje naar Bonaire staan nog op de planning. En ook mijn lieve papa komt nog kijken of ik mij nog fatsoenlijk kleed en niet in een legging rondloop. Genoeg om naar uit te kijken dus. En dat ga ik ook zeker doen.
Zoals een wijze man zei: ''Na je studie ligt er nog een wereld voor je open!'' En dat is denk het belangrijkste van deze drie maanden: je droom vervullen en meteen iets nieuws bedenken. Met mijn droom met dolfijnen te werken ben ik goed op weg, de nieuwe dromen... daar zullen jullie zeker later meer over lezen!
Ik ben een gelukkig mens!
''When the corners of your mouth turn up, you know it's working.''
Liefs,
Daan
-
11 Maart 2014 - 06:49
Marjolein Van Rij:
Daan!
Ik word echt blij van je berichtje, haha.
En ik snap echt wat je bedoelt, het leven wordt "normaal" na een bepaalde tijd, dus ja, wat moet je dan schrijven?! Maaaar ik ben blij dat je toch nog wat hebt geschreven hoor. ;)
Heeuul cool van t kitesurfen. En ik wil ook dolfijnen in mn tuin!
Geniet er van, vooral nog lekker niet aan de terugreis denken hoor.
Liefs,
Marjolein -
11 Maart 2014 - 07:03
Yvonne:
Mooi! Leuk verhaal om mee wakker te worden. Je enthousiasme baart me ook wel zorgen, volgens mij zit mijn oppas na haar studie voorgoed op een tropisch eiland ver weg. Nou ja, dan zal ik wel zeggen dat je vreselijk afglijdt, gouden tanden hebt, een legging en dan komt je vader je wel halen. Liefs, Yvonne -
11 Maart 2014 - 07:09
Anneke:
Lieve Daan, je schrijft het prachtig op! Je kunt trots zijn op jezelf! We missen je hier wel hoor! Dikke kus van ons alle 5 -
11 Maart 2014 - 07:09
Anneke:
Lieve Daan, je schrijft het prachtig op! Je kunt trots zijn op jezelf! We missen je hier wel hoor! Dikke kus van ons alle 5 -
11 Maart 2014 - 12:45
Martha:
Daan, schitterend om te lezen en je moeder wordt toch wel wat emotioneel als ze leest dat je gelukkig bent.
Dat je dit ook weet te waarderen. Heel fijn en vasthouden dat gevoel! Veel liefs en kusjes. -
11 Maart 2014 - 18:59
Remco En Paulien:
Lieve Daan, super om te lezen ! Geniet van je laatste paar weken !! XX -
11 Maart 2014 - 19:27
Je Vader:
En als ik traantje in den oogjes krijgt werkt het dan ook?. Was gesponsord by cleanex.
Hou van jou en tot gauw XXX
PS Veel plezier op Bonaire (duiken?) -
11 Maart 2014 - 19:29
Je Vader:
JA,ja,ja krijgt zonder T :) Maar het was op zijn Waardenburgs :-) -
14 Maart 2014 - 15:06
Remco En Paulien:
Inderdaad duurde het te lang voordat we weer iets van je konden lezen maar dit maakt t weer helemaal goed. Geweldig. Maak er nog een mooie tijd van, absorbeer zoveel mogelijk herinneringen en probeer ze vast te houden. Enne...dushi...jou staat ook een legging hoor!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
