Periode 1

Je wilt wel terug, maar het maakt niet uit, je kunt alleen vooruit.


Nu denken jullie misschien dat ik terug wil naar Nederland, maar nee hoor, ik zit hier prima. De titel wordt later wel duidelijk haha...
Wij werken hier in periodes van twee weken. De eerste periode zit er bijna op. Vanmiddag hebben we de laatste sessie en dan nemen we afscheid van de families die er nu zijn. En zullen we maandag de nieuwe families weer verwelkomen, raar idee. De therapeut met wie ik deze periode had een verrassing voor A. we gaan morgen snorkelen is een afgezet stuk zee, waar één enorme vis zit (ik heb echt nog nooit zoiets gezien) genaamd Herby en schildpadden en haaien(achter een net..) roggen en nog meer bijzondere vissen. En Danielle mocht ook mee! Nou A. vond het geweldig en ik ook. A. is een volwassen vrouw die wij op dit moment begeleiden, ontzettend lief mens. Dus over een uurtje ga ik beginnen aan mijn stage dag, zwaar leven... om 7:00 vanochtend in onze achtertuin de zee in gesprongen voor een vroege zwemtraining/snorkeltocht. Genieten. De rest van de week bestond uit missies, op onze eerste stage dag kregen we de opdracht een de pomp te repareren het pinnetje waarmee je de gymnastiekballen kan opblazen was weg.. Onderweg naar de supermarkt gekeken of we een winkel zagen waar we heen konden. First stop: Marine shop. Leuke Nederlandse jongen. Geen pomponderdelen. Voor het eerst even ‘’snel’’ boodschappen gedaan. 1,5 uur later stonden we buiten. Maar met genoeg eten voor de komende dagen (weken). Maar zonder pomp. En onze missie was dat de blauwe fysiobal opgepompt moest zijn. Dus besloten dat Isabel (Duitse intern) en ik langs de duikschool van Kees en Mieke ging om te vragen of zij misschien een pomp hadden.Bij van der Valk vroeg een medewerken ’’are you going to the beach girls?’’ ‘’No we have a misson’’ Haha nou dat was interessant. Wij uitgelegd. ‘’What are you girls going to do with a yogabal?’’ Maar goed ze hadden een pomp maar dat ging niet snel genoeg, dus een van die gasten springt in zijn golfkarretje en scheurde weg met onze bal. Wij erachteraan want we hadden de stop. Uiteindelijk kwam hij very proud terug over het strand met de bal, wat een peanut (letterlijk) bleek te zijn, met zijn vinger op het gaatje. Gefikst bij de duikschool van Kees en Mieke, haha. Sindsdien hadden we elke dag een missie:

07-01: De eigenaar van het restaurant aan de overkant zwaaide naar me. Dus ik zwaaide terug. Hij schreeuwde: there is a sealion in the sea. At this side of the bridge. Fuck hebben wij weer. Dus ik zei tegen Katharine (Duitse intern): ‘’we have to go tell someone, because when we don’t tell them and they ask the restaurant why didn’t you tell anything? They will say: you interns knows it.’’ Dus wij een therapeut gewaarschuwd, zij was er gelukkig nog. En die heeft de trainer gebeld. Jawel het was Coral, broke out. En ze wilde terug maar dat lukte haar niet. Voor de trainers er waren zijn twee medewerkers, twee gasten in hun zwembroek, tegen haar gaan praten. Come on girl, they are waiting on you! En jahoor, kwam ze via de rotsen het water uit en over de weg terug naar bassin. HILARISCH. We lachen er nu nog om, maar misschien had je er bij moeten zijn. Die beesten maken trouwens ook een geluid, niet normaal. Elke dag leedvermaak hier.

08-01-2014
Met zijn zessen in Erwin (nederlandse intern) zijn auto richting Zanzibar. Voorrangsregel? When a car is bigger he may go first.

09-01-2014
Huurauto regelen: gelukt Lukkie's carrental. hij komt de auto brengen en we herkennen hem aan zijn klompen die hij altijd draagt. leg dat maar een uit aan Duitse stagiaires...

10-01-2014
Huurauto ook daadwerkelijk krijgen en geld pinnen. Lijtk makkelijk maar nee 5 uur later dan afgesproken was de auto er en alle pinautomaten waren leeg. Maar ook dat probleem is opgelost. Ik begin de mentaliteit hier te waarderen, als het vandaag niet uitkomt, proberen we het morgen en als het dan niet lukt kijken we wel weer..

11-01-2014
En wat voor een auto een Ferrari eerste klas, foto's volgen. De missie vandaag was in Willemstad aankomen onze auto parkeren en zorgen dat die daar ook nog stond na ons bezoek aan de markt, stad en pondjesbrug (nog versierd met kerstlichtjes). Completed!

12-01-2014
Tocht naar Westpunt. Nou de missie van de week of misschien wel van onze hele tijd hier: via de Dirt Road het puntje van het eiland bereiken. Het filmpje zal een hoop illustreren, inclusief de titel van dit verhaal. Wat hebben wij gelachen. Onze auto was laat maar zeggen, niet echt geschikt voor deze tocht. De politie is komen vragen of alles goedging. En we hebben de rest van de dag mensen naar onze auto zien wijzen en lachen en ook mensen die met hun bek vol tanden stonden dat wij, jawel, het einde hebben bereikt. Wat een dag. Na ijsje om onze auto even rust te geven zijn we naar de Kleine knip geweest en toen wij verrast werden door een tropische regenbui zijn wij weer aan onze terugtocht begonnen.

13-01-2014
Met hulp van albert, een super aardige man van de Security, die ons goed in de gaten houdt en kijkt of we wel netjes thuiskomen 's avonds. Hebben we de auto gewassen. Hard nodig.

14-01-2014
Ome huug was aangekomen in Curacao en ik ging samen met Isabel en Katharina richting punda om de eendracht te zoeken. En jawel gevonden, achter de Holland America Line.. Na een drankje en een rondleiding hebben we de lekkerste mango smoothie van het eiland gedronken (bedankt voor de tip Mieke) bij Iguana, en de Holland America Line de haven uit zien varen, bizar gezicht.

15-01-2014
AH XL vinden. En gevonden. Vooral Daphne (nederlandse intern) was erg blij met deze vertrouwde winkel. En ik moet zeggen ze hebben echt alles! Het eerste wat je zien zijn 300 potten pindakaas tot hoog opgestapeld.

16-01-2014
A. had mij geleerd een bal te vouwen van papier. De therapeut en ik waren impressed. Het was echt ingewikkeld. Ze zou het leuk vinden als wij er ook 1 maakte. Samengevat, ik heb 1 uur zitten vouwen (no problem) maar dat in elkaar zetten werkte zo erg op mijn zenuwen dat ik na 2 uur gesopt ben. Dus A. heeft het me even laten zien in 5 minuten. Nou het resultaat mag er wezen. Trots.

Ik ga mijn spullen pakken en richting CDTC, vanmiddag zal ik foto's uploaden, want Herby moet er ook bij. Dit weekend gaan we naar Klein Curacao en de grotten van Hato. Vroeg naar bed dus. Dat betekent eerder dan 10 uur. We gaan namelijk elke dag rond 10 uur naar bed. Ben na een dag werken in de buitenlucht helemaal gesloopt. had ik niet gedacht, wie weet gaat het nog wennen. Volgende week zal het drukker worden aangezien er dan ook middagsessies zullen zijn en ik mee zal gaan naar Bio-feedback, ik zal meer uitleggen als ik het zelf begrijp. Haha.

Liefs,

Danielle, die het ondertussen ook wel eens koud heeft hier net als de Locos. Het regent hier elke dag en goed ook, maar na een half uur laat mijn trouwe vriend zich weer zien en kunnen we weer lekker naar het strand.